W 2018 roku obchodzimy setną rocznicę Odzyskania Niepodległości. Włączając się w obchody rocznicowe biblioteka zorganizowała seminarium pt. Słowa na wolności. Polska poezja i proza wobec Odzyskania Niepodległości w 1918 roku. Pierwszy wykład pt. Syntezy wielkie i małe, czyli poetica omnibus w dwudziestoleciu międzywojennym wygłosiła Jolanta Maniecka. Przedstawiła poetów, których twórczość była znacząca w okresie odradzającego się państwa polskiego. Dużą poczytnością cieszyły się utwory poetów związanych z grupą Skamander: Juliana Tuwima, Jana Lechonia, Antoniego Słonimskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, Kazimierza Wierzyńskiego. Ważne miejsce w poezji tego okresu zajmowała Awangarda Krakowska i związani z nią m.in.: Tadeusz Peiper, Julian Przyboś, Adam Ważyk. Piękną poezję tworzyła Maria Pawlikowska Jasnorzewska, która odważnie weszła na salony literackie, wprowadzając do swoich utworów elementy erotyczne i dużą dozę kobiecości. Popularnością cieszyły się też liryki Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Władysława Broniewskiego. Poezja dwudziestolecia międzywojennego była bardzo różnorodna. Zdaniem prelegentki warto do niej wracać, żeby odnaleźć w niej to, co również dziś jest ważne i piękne. Drugi wykład pt. Metamorfozy prozy polskiej okresu międzywojennego wygłosiła Janina Weretka-Piechowiak. Mówiąc o prozie polskiej, nawiązała do twórców światowej literatury okresu międzywojennego i w tym kontekście przedstawiła główne nurty w literaturze polskiej. Przedwiośnie Stefana Żeromskiego reprezentuje nurt polityczny. Granica Zofii Nałkowskiej i Cudzoziemka Marii Kuncewiczowej to powieści zaliczane do nurtu psychologicznego. Powieść historyczna to m.in. Czerwone tarcze Jarosława Iwaszkiewicza, Krzyżowcy Zofii Kossak Szczuckiej. Ferdydurke Witolda Gombrowicza i Sklepy cynamonowe Brunona Sculza to przykłady powieści groteskowej. Noce i dnie Marii Dąbrowskiej to pierwsza polska saga rodzinna. W tym czasie rozwinęła się również literatura popularna np. powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, Antoniego Marczyńskiego, Ireny Zarzyckiej, Poli Gojawiczyńskiej, Heleny Boguszewskiej. Kornel Makuszyński pisał książki dla dzieci, a Melchior Wańkowicz reportaże. Proza dwudziestolecia międzywojennego, tak jak poezja, była bardzo różnorodna i wiele wniosła do kultury odradzającego się państwa. Czy literatura dwudziestolecia ma coś do zaoferowania współczesnemu czytelnikowi? Tym pytaniem Janina Weretka-Piechowiak zakończyła swój wykład.
