Ekranizacja prozy Witolda Gombrowicza.
Okupowana Polska, 1943 rok. Dwóch mężczyzn w średnim wieku: Fryderyk (przybysz nie wiadomo skąd, przyznający się do związków z teatrem, filmem i sztuką cyrkową) i Witold (pisarz - pełniący w filmie funkcję narratora) zjawiają się w majątku ziemiańskim na Sandomierszczyźnie. W pozornie odseparowanym od wojennej zawieruchy dworku, Fryderyk rozpoczyna dziwną grę, której celem jest połączenie ze sobą córki gospodarza i młodego syna rządcy z sąsiedniego majątku. Przy okazji zmaga się z własnymi demonami z przeszłości.
Film prezentowany był w konkursie głównym na festiwalu w Wenecji. Otrzymał również Polskie Nagrody Orły w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy, najlepsze zdjęcia i muzyka oraz Nagrodę Publiczności na FPFF w Gdyni w 2003 r.
