Po kilku tygodniach ulewnego deszczu ziemia osuwa się na jedną z dzielnic mieszkaniowych w Larviku, grzebiąc dziesiątki domów. Wisting dołącza do akcji ratunkowej. Do wschodu słońca następnego dnia wszyscy mieszkańcy zostają policzeni i wiadomo, że osuwisko nie pochłonęło żadnych ofiar.
A jednak dwadzieścia cztery godziny później w masach piachu odnaleziono zwłoki. Koroner ustala czas zgonu na czterdzieści osiem godzin przed katastrofą. Okazuje się, że śledztwo w sprawie śmierci mężczyzny ma powiązania z kilkoma innymi toczącymi się sprawami, a Wisting zostaje zwerbowany do kierowania oddzielnym zespołem śledczym. Wkrótce jednak pojawiają się znaki wskazujące na to, że w grupie jest zdrajca… Książki z serii o komisarzu Williamie Wistingu zostały przetłumaczone dotychczas na 30 języków. Za powieść „Vinterstengt” („Po sezonie”) otrzymał Nagrodę Norweskich Księgarzy. Jego powieść „Jakthundene” („Psy gończe”) została uhonorowana Nagrodą Rivertona i Szklanym Kluczem ( szw. Glasnyckeln ) – nagrodą literacka, która jest przyznawana corocznie pisarzom z krajów nordyckich za najlepszą powieść kryminalną.
