Po upadku Hellekina Królestwem Archeonu, do niedawna uznawanym przez wielu za centrum świata, zaczęli władać padlinożercy. Jedynie czasem płoszyła ich Śmierć, gdy przechadzała się zarastającymi drogami i zaglądała do opuszczonych chat w poszukiwaniu bytów, które postanowiły rzucić jej wyzwanie - skryć się przed zagładą, jaką horda sprowadziła na te ziemie.
A podobno nie ma nic nudniejszego niż praca w bibliotece! Takie spostrzeżenie pojawiło się w głowie Matyldy Dominiczak, gdy stała nad leżącym w archiwum trupem jednego z czytelników, o którym mogła powiedzieć tylko tyle, że zazwyczaj nie zwracał książek w terminie. Jeszcze tego ranka niewinna bibliotekarka staje się główną podejrzaną w sprawie o zabójstwo. Matylda nie zwykła pozostawiać w rękach innych osób tego, co da radę zrobić sama.
Potwornie niezgrabna, kwadratowa, niska, bardzo grube nogi. Agresywna, zaborcza… - tak Krwawą Lunę wspominali jej partyjni koledzy. Mimo to została kochanką Jakuba Bermana, Hilarego Minca, Bolesława Piaseckiego i dziesiątków innych mężczyzn, bo jej sadystyczny apetyt seksualny był nienasycony. Uwielbiała osobiście torturować więźniów – w okrucieństwie nie mógł jej dorównać żaden z ubeckich katów.
Ta książka powstała z miłości - do Afryki, w której od pierwszej chwili poczułam się tak, jak gdybym wróciła do domu. I z zauroczenia - pięknymi, odważnymi, silnymi kobietami, których tak wiele w Afryce spotkałam. Smukłe Turkanki żyjące na terenach, gdzie nikt z nas nie przetrwałby tygodnia. Dumne Hamerki domagające się chłosty, by okazać swą odwagę. Piękne Himba o nieskazitelnie gładkiej skórze dzięki stosowaniu makijażu otjize.
Zwykły człowiek nie ma do nich dostępu. Otoczone przez ochronę i opiekunów wiodą baśniowe życie. Arabskie księżniczki spełniają wszystkie swoje zachcianki - za niewyobrażalnie duże pieniądze. Ale muszą być bezwzględnie oddane i podporządkowane mężczyznom. Co jeśli pewnego dnia się zbuntują?
Dziecko z Auschwitz to rozdzierająca serce historia przetrwania w świecie, w którym życie i śmierć zależą od najbardziej trywialnych przypadków, a szczęście można odnaleźć nawet w najmroczniejszych chwilach. Rok 1942. Eva Adami wsiada do pociągu jadącego do Auschwitz. Ledwo oddycha pod naporem obcych ciał. Wyczerpana dwudniową podróżą, myśli tylko o jednym - o wyczekiwanym spotkaniu z mężem Michalem, który trafił do obozu sześć miesięcy wcześniej.
Justyna Kopińska jest wielokrotnie nagradzaną dziennikarką, która chętnie obserwuje ludzi, otoczenie i cały świat, by następnie wyciągać zaskakująco celne wnioski i spostrzeżenia. Otwiera oczy na ludzkie zachowanie i wzorce prowadzące do szerzenia dobra i szczęścia.
„Obecnie Gucci to firma międzynarodowa, ale z nami Gucci nie ma już nic wspólnego. Ostatni raz, gdy incognito weszłam do sklepu, nikt mnie nie rozpoznał i rana w moim sercu ponownie się otworzyła. Z tego powodu chcę opowiedzieć i jeszcze raz przeżyć jako świadek historię mojej rodziny…
Ma czternaście lat, a na przedramieniu nosi wytatuowany numer 73 305. Nazywa się Dita Kraus. Do obozu Auschwitz-Birkenau trafiła wraz z transportem więźniów z getta w Teresinie. Wraz z matką i ojcem jest w tak zwanym obozie rodzinnym - to jedyne miejsce w Auschwitz, gdzie rodzice i dzieci mogą przebywać razem. Jest jednak wyjątkowe także pod innym względem: to tu prowadzona jest tajna edukacja młodych więźniów.
Role narzucone odgórnie przez społeczeństwo zaczynają zatracać swoje granice, a panie coraz częściej i śmielej sięgają po swoje marzenia, pokazując, na co tak naprawdę je stać. Zaintrygowany?
Michalina Isaakowa - pisarka, śladami męża amatorsko zajmująca się entomologią, znana poławiaczka motyli, podróżniczka samotnie wędrująca po Ameryce Południowej, przez dwa lata żyła wśród Indian. Jej jakże fascynująca historia urywa się, kiedy w tajemniczych okolicznościach znika.
